Жаргалтайб да, жаргалтайб!

Саhата талаараа үглөөгүр
Наранай элшэдэ эрхэлжэ,
Нютагаа харижа байхадаа
Зүрхөөр дүүрэн баяртайб:

Жаргалтайб да, жаргалтайб –
Бусажа ерэхэ тоонтотойб!
Тала дайдынгаа адистайб,
Бурин-Хаан баабай Бурхантайб!

Сэнхир торгон огторгойн
Гүнзэгы удха шанарынь
Таладаа сэлмэг харгыдал
Элихэн гэнтэ шэртэнэб:

Буянтайб да, буянтайб –
Аба эжынгэй үргэлтэйб,
Хэзээдэш этигэн хүлеэдэг
Нангин hайхан инагтайб.

Жаргалтайб да, жаргалтайб!
Орон нютагтаа дуратайб!
Сахилзаата талын дуунуудаар
Сэдьхэлни уяран дүүрэнхэй.

Зүрхэнэйм түргэн сохилоое хүлисөөрэй, инагни

Зүрхэнэйм түргэн сохилоое хүлисөөрэй, инагни.
Зүүдэндэл ерэhэн шүлэгүүдтэм этигээрэй, нүхэрни.
Юртэмсын табисуур болсоорто анхараарай, дурамни.
Сэдьхэлэйм гуниг дуунуудыем шагнаарай, амрагни.

Һолонгын долоон дугые тэбэрин асархаб, шамдаа.
Тэнгэриин хүхэ торгые бэлэглэн барихаб, шамдаа.
Шэдитэ hүниин домогые шүлэглэн дуулахаб, шамдаа.
Жаргалай нангин баярые зорин бадаруулхаб, шамдаа.

Даруухан жаргалай нангин сэсэг

Даруухан жаргалай нангин сэсэг
Зүрхэндэм бадарна шамаяа hанан,
Шэдитэ зулын алтанхан галдал
Yнгэрhэн хаhым элирүүлэн шэртэн.

Зүрхэео даража hуранхай намда
Юртэмсын заяа шалгалта болоош,
Сэдьхэлэйм гуниг дуунуудайм охин
Тэбэреэн соошни мартагдан үршөө.

Хэзээдэш ерэхэ үүрэй сайхада
Энхэрэн шамаяа hанан ябахаб,
Даруухан жаргалай нангин зула
Этигэн гамнан бадаруулан байхаб.

Наhан соошни хабарай бороо шэнги

Наhан соошни хабарай бороо шэнги
Буужа ерээб. Яахынш аргагүй.
Сэдьхэл соошни юунhээш сэнтэй
Табисуур болооб. Амисхаал мэтэ.

Yерлэн гэнтэ дурамни долгёор
Унгаан сохёо. Яахаб тиигээд?
Аршаандал арюун уралыш таалан
Садахаа болёоб. Мэдэнэш тэрэнээ.

Наранай туяа, hаранай гэрэл
Һанаандам ниилээ. Дууша заяа.
Тэбэреэн соошни тархяа нюугаад
Байхаа hананаб. Мэдэрэн шамай.

Хүрьhэтэ энэ алтан дэлхэй
Хаяа үгы. Далита харгы.
Бусахаб шамдаа, тэнюун таладаа,
Хүлеэ намай. Этигэн хүлеэ.

Зэдын аймагай Инзагата нютагта

Зэдын аймагай Инзагата нютагта
Зэдэлэн үнгэрбэл үнжэгэн наhамни,
Залуухан хаhанайм үелhэн нүхэдни –
Залиршагүй наранай туяанууд мэтэ.

Далита харгыдам зэргэлэн алхалhан,
Дахуулан дэлхэй руу абаад ерэhэн,
Дара эхын захяагаар үргэжэ ябаhан
Дүүнэрни – сэдьхэлэйм баялиг хүсэ.

Бурханай оронhоо суранзан мэтэ
Бүүбэйлэн hанааем татажа абаhан
Бууралхан тоонтодом хүлеэн байhан
Булагай адагтал – эжы абам.

Түрүүшым дуранай түүдэг галхан
Түмэн жэлдэ түбхинэн hууhан
Түүхэеэ сугтаа дабан гараhан
Түхэреэн табисуурайм хани нүхэр.

Алтанхан дэлхэйдэ аялга дуугым
Аажамхан таладаа нягтаар дабтаhан
Амрагхан гансым изагуур дааhан
Амгалан байдалайм ирагуу найдал.

Булжамуур

Этигэл дүүрэн зүрхэндэмни
Сэлмэг тэнгэри гэрэлтүүлэн
Сэсэгтэ баглаа хизаартамни
Сэнгэлиг булжамуур жэргэнэл.

Зэрэлгээтэ сэнхир хада уулым
Зэдэлүүлэн хонгёо дуунуудаараа
Зэдымни сахилзаата үлгы соо
Зэндэмэни болоhон шубуухай.

Эмнигхэн борохон тала дайдым
Энхэргэн hайхан аялгаараа
Эдирхэн наhанайм хүгжэмые
Элирүүлэн сэдьхэлым уяруулна.

Һанаа бодолойм сэлмэг туяа

Һанаа бодолойм сэлмэг туяа
Төөриhэн хубиин шэдитэ хаяа
Yе сагай забhарhаа гэнтэ
Дуудан татан хүлеэн байнал.

Зүүдэндэм ерэhэн хара нохой
Залуудаа илажа гараа бэлэйб,
Заншалаа мэдэнгүй гарзаглажа,
Захяаеынь ойлгонгүй мунхяа юм гүб?

Сэдьхэлэйнгээ тэгшэ харгы замаа,
Наhанайнгаа илдам ушар заяа,
Мүнхэ тэнгэриин үндэр захяа
Альгандаа абажа шадаха юм гүб?

Сансарын хүрдын эрьесээдэ

Сансарын хүрдын эрьесээдэ
Урдамал сагай хүбэнөөндэ
Түмэн жэлэй хабсагайдал
Тогтошоод гэнтэ зогсоноб.

Һанаа бодолдом орогдоогүй,
Сэдьхэлэйм оёорто үзэгдөөгүй
Шэдитэ замай түбхинөөндэ
Хонхын соносхол дууданал.

Мүнхэ сэнхир тэнгэриин,
Талада гансахан хасууриин,
Бурин-хан баабайнгаа дууеынь
Yргэн абаха хүсэтэй гүб?

Табисуурта энэ юртэмсые
Табатайдал үзэн миhэрнэб,
Талын борохон булжамууртал
Огторгойн зам руу шэртэнэб.

Түрэл hайхан Инзагата нютагаа

Түрэл hайхан Инзагата нютагаа
Бөөмэйлэн зүрхэндөө абан ябанаб,
Yндэр наhата Бурин-Хан баабайгаа
Yдэр бүри зальбаран hананаб.

Холын харгыта заяа сэдьхэлээ
Тэгшэлэн заhаха сагни ерэбэл,
Угай сүлдэ шэдитэ захяагаар
Татан абаха үемни мандабал.

Табисуурни тиимэхэн байгаа юм гү,
Альгадуулан гэнтэ мэдээ орооб,
Сансарын хүрдэ эрьюулэн үзэжэ
Уйдхарай далайн орьёл болооб.

Yнгэрhэн юумэн үнгэрөө

Yнгэрhэн юумэн үнгэрөө,
Ойлгожо ядаад хаяагдаа,
Хооhоор эгтээ зүрхыем
Зобоожо гэнтэ зориглоо.

Энээхэн хатарша үхөө,
Гэжэ мүнөөдэр ойлгооб –
Аргалха аргагүй боложо,
Саашаа дабшахаа болёо.

Хабарай дулаахан наран
Энебхилэн намайе таалаа,
Зүрхэнэйм аялга дуудахаа
Зорюута дурыем татаа.